Na wystawie Hanny Żuławskiej w Bydgoskim Centrum Sztuki pokazane zostaną rzeźby ceramiczne oraz obrazy ze zbiorów rodzinnych Ewy Żuławskiej-Bogackiej.

To już kolejna wystawa w BCS, na której to artysta obejmuje rolę kuratora. Tym razem swoje spojrzenie pokaże Alicja Buławka-Fankidejska – artystka, której ulubionym obszarem działań są alternatywne metody wypalania ceramiki, obecnie asystentka w Pracowni Ceramiki Artystycznej na Wydziale Rzeźby i Intermediów gdańskiej ASP.

Alicja Buławka-Fankidejska: „Profesor Hanna Żuławska była niezwykłą osobowością, artystką wszechstronną i charyzmatycznym pedagogiem. Z wykształcenia malarka (studia artystyczne odbyła w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, dyplom uzyskała w 1947 roku w pracowni prof. Felicjana Kowarskiego), zajmowała się także ceramiką związaną z architekturą, polichromią, sgraffito, ceramiką użytkowo – dekoracyjną i rzeźbą ceramiczną. Była współzałożycielką Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych w Sopocie w 1945 roku, późniejszej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, obecnie Akademii Sztuk Pięknych. To pod jej opieką w roku 1947 zaczęła funkcjonować Pracownia Ceramiki. W latach 1964-66, Hanna Żuławska pełniła funkcję dziekana Wydziału Rzeźby na gdańskiej PWSSP.
Na wystawie „Hanna Żuławska. Malarstwo.Ceramika” w Bydgoskim Centrum Sztuki, zaprezentujemy kilkadziesiąt prac artystki z lat 60. i 70., znajdujących się w zbiorach prywatnych rodziny.
W obrazach Żuławskiej widać wrażliwe i wytrawne oko artystki: pejzaże, martwe natury, a przede wszystkim liczne sceny podpatrzone z „życia miasta”, w których przekłada ówczesną rzeczywistość na pełne koloru, często trochę ironiczne, a nawet pocieszające rozwiązania malarskie.
Przykłady prezentowanej na wystawie twórczości związanej z ceramiką, obrazują nowatorskie i autentyczne podejście do kształtowania materii ceramicznej. Wpływ malarstwa i niezwykłe współgranie, balansowanie rzeźby ceramicznej i malarstwa uwidacznia się w efektach formalnych oraz wielokrotnym powlekaniu i nawarstwianiu szkliwa, jego często strukturalnej, żużlowej fakturze i kolorystyce. Artystka mówiła: Ceramika zawsze czarowała mnie przez dotyk, głębię koloru, trwałość i blask szkliwa.