Pierwotny gród położony był na wyspie otoczonej mokradłami i jeziorem, stąd nazwa. Około 1550 r. bracia Ostrowscy ufundowali we wsi drewniany kościół pod wezwaniem Narodzenia Matki Bożej. W 1628 r. rozpoczęto budowę drugiego kościoła z fundacji Pawła Ludwika Szczawińskiego który w 1667 r. został kasztelanem inowrocławskim, a dwa lata później otrzymał godność wojewody inowrocławskiego. W 1751 r. Konstancja Garczyńska wybudowała kolejną świątynię, a w dokumentach z 1763 r. pojawiła się pierwsza informacja o cudownym obrazie Matki Bożej z Dzieciątkiem w ołtarzu głównym. W związku z niebezpieczeństwem zawalenia się budynku, kościół został zamknięty w 1833 r. Trzy lata później skradziono srebrną sukienkę i korony zdobiące obraz, w wyniku czego przeniesiono go do pobliskiego Gniewkowa. W 1843 r. obraz powrócił do Ostrowa, do nowego budynku, który w 1892 r. gruntownie przebudowano, z zachowaniem pierwotnych słupów dzielących wnętrze na trzy nawy. Budynek posiada skromne cechy neoromańskie. We wnętrzu trzy ołtarze z drugiej połowy XVIII wieku; w głównym mieści się cudowny obraz zasuwany obrazem świętej Anny. Przy kościele stoi drewniana dzwonnica z 1892 r.
Dodaj komentarz